Σχόλιο για την επίσκεψη του κ. Καρ. Παπούλια στην Αλβανία

Μέ ἰδιαίτερη προσοχή παρακολουθήσαμε τήν ἐπίσκεψη τοῦ προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Παπούλια στά Τίρανα. Χαρήκαμε γιά τήν παρουσία τοῦ Ἕλληνα Προέδρου στόν χῶρο τῆς ἑλληνικῆς κοινότητας τῆς Βορείου Ἠπείρου καί συγκινηθήκαμε ἀπό τήν θερμή ὑποδοχή πού τοῦ ἐπεφύλαξαν οἱ Βορειοηπειρῶτες, παρά τήν δεδομένη πικρία τους γιά τό γεγονός ὅτι ἡ Ἑλλάδα τούς συμπεριφέρεται περισσότερο ὡς μητριά παρά ὡς μητέρα. Ἐλπίδα καί προσδοκία μας εἶναι ἡ εἰλικρινής βελτίωση τῶν διμερῶν σχέσεων Ἑλλάδος Ἀλβανίας, πού προϋποθέτει βεβαίως τόν πλήρη σεβασμό τῶν δικαίων καί δικαιωμάτων τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Ἡ στάση τῶν Ἀλβανῶν ἰθυνόντων ὡστόσο, παρά τήν φαινομενική ἐπίθεση φιλίας στό πρόσωπο τοῦ Ἕλληνα Προέδρου, δέν μᾶς ἀφήνει πολλά περιθώρια αἰσιοδοξίας. Οἱ Ἀλβανοί προσῆλθαν στίς συζητήσεις ζητώντας οὐσιαστικά τα πάντα χωρίς νά προσφέρουν παρά ὁρισμένα ψίχουλα καλῆς θέλησης. Συγκεκριμένα:

1. Ζήτησαν στήριξη τῆς Ἑλλάδος στήν διαδικασία ἔνταξης στήν Ε.Ε.

2. Ζήτησαν (ὠμά καί ξεκάθαρα) ἀναγνώριση τοῦ Κοσόβου

3. Ζήτησαν ἐπίλυση τοῦ θέματος τῶν τοπωνυμίων στά διαβατήρια καί τά ἐπίσημα ἔγγραφα, τό ὁποῖο οἱ ἴδιοι δημιούργησαν.

4. Ζήτησαν ἐξέταση τοῦ θέματος τῶν περιουσιῶν τῶν Τσάμηδων

5. Ζήτησαν ἄρση τῆς ἐμπολέμου καταστάσεως πού ἰσχύει ἀπό τό 1940 καί πού ἀποτελεῖ μέγιστο διπλωματικό καί πολιτικό ὅπλο τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἐξέλιξη αὐτή ἀποτελεῖ ὕψιστη δικαίωση γιά τόν ἀείμνηστο μητροπολίτη Κονίτσης κυρό ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ καί τή Σ.Φ.Ε.Β.Α. πού τό 1987 δήλωναν σέ ὅλους τους τόνους ὅτι ὄχι μόνο ἦταν σφάλμα ὑπό τίς τότε συνθῆκες ἡ ἄρση τοῦ ἐμπολέμου ἀπό τήν κυβέρνηση Παπανδρέου, ἀλλά ἦταν καί παντελῶς ἄκυρη καθώς ἐπρόκειτο γιά πράξη τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου πού δέν εἶχε περάσει ἀπό τό ἑλληνικό κοινοβούλιο.

Ταυτόχρονα, ἐξ ὅσων τουλάχιστον δημοσιεύθηκαν καί γνωρίζουμε, δέν δεσμεύθηκαν καθόλου οὔτε γιά τά νεκροταφεῖα πού ζητᾶ ἡ πατρίδα μας γιά τούς ἥρωες νεκρούς τοῦ ἔπους τοῦ 1940, οὔτε γιά τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλασσίων συνόρων στήν Ἀδριατική, οὔτε πολύ περισσότερο γιά τά δικαιώματα τῶν ἀδελφῶν μας Βορειοηπειρωτῶν.

Ἐλπίζουμε ὄντως οἱ ἐπαφές τῶν δύο χωρῶν νά φέρουν θετικά ἀποτελέσματα στίς μεταξύ τους σχέσεις. Ἐπειδή ὅμως ὁ κ. Παπούλιας ἀναφέρθηκε καί στίς καλές σχέσεις πού δημιούργησε τό 1987 μέ τόν τότε Ἀλβανό ΥΠ.ΕΞ. κ. Μαλίλε θά θέλαμε νά θυμίσουμε ὅτι οἱ τότε συζητήσεις δέν ἔφεραν δυστυχῶς οὔτε τό ἄνοιγμα τῶν ἐκκλησιῶν καί τῶν ἑλληνικῶν σχολείων, οὔτε πτώση τῶν ἠλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων πού εἶχαν μετατρέψει τήν Ἀλβανία σέ μία ἀπέραντη φυλακή, οὔτε τήν ἐλευθερία στούς ἑκατοντάδες φυλακισμένους γιά τήν δημοκρατία καί τά ἀνθρώπινα δικαιώματα Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς μας. Καλό εἶναι λοιπόν νά κρατᾶμε μικρό καλάθι σχετικά μέ τίς ὑποσχέσεις τῶν Ἀλβανῶν γιατί ἡ μέχρι τώρα στάση τους καί ἡ οὐσιαστική μετατροπή τους τελευταῖα σέ δορυφόρο τῆς Τουρκίας, μόνο καλές ἐξελίξεις δέν προοιωνίζεται γιά τήν περιοχή μας.

Φιλ. Κεμετσεντζίδης