Αριστοτέλη Γκούμας: Του ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται

Ο ΗΡΩΑΣ καί… οἱ ἡγέτες

Τὸ ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ Ἀριστοτέλη Γκούμα μᾶς ἐπεφύλασσε πολλὰ ἀπρόοπτα καὶ ἀκόμα περισσότερες ἀποκαλύψεις. Πήγαμε στὴν Χειμάρρα γιὰ νὰ τιμήσουμε ἕναν ΗΡΩΑ. Ἕνα παλικάρι ποὺ στὰ 36 του χρόνια θυσίασε τὴν ζωή του γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Ἕναν νέο ποὺ πάνω στὴν τρέλα τῶν νιάτων του πῆγε κόντρα στὶς ἀπαιτήσεις τῶν Ἀλβανῶν. Ἕναν λεβέντη ποὺ δὲν σκέφτηκε τίποτα ἄλλο παρὰ μόνο τὴν Ἑλλάδα καὶ δὲν δίστασε νὰ δώσει ὅτι πολυτιμότερο εἶχε γι΄ αὐτήν. 

Αὐτὸν τὸν ΗΡΩΑ λοιπὸν θέλησαν οἱ Χειμαρριῶτες νὰ τιμήσουν στήνοντας τὴν προτομή του στὸ κοινὸ προαύλιο τῆς ἐκκλησίας καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου. Νὰ τὸν βλέπουν τὰ ἑλληνόπουλα τῆς Χειμάρρας καὶ νὰ ἐμπνέονται ἀπὸ τὴν θυσία του καὶ τὴν λεβεντιά του. Νὰ τὸν ἀτενίζουν καὶ νὰ ὁραματίζονται τὶς μέρες ποὺ θὰ μποροῦν νὰ μιλᾶνε τὴν μητρική τους γλώσσα, τὴν ἑλληνική, χωρὶς νὰ φοβοῦνται, χωρὶς νὰ τοὺς περιεργάζονται μὲ καχυποψία τὰ ἄγρια βλέμματα τῶν Ἀλβανῶν.

Κι ὅμως αὐτὸ τὸ αὐτονόητο ἔγινε πέτρα σκανδάλου ἀλλὰ καὶ …ἀποκαλύψεων γιὰ πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἡγέτες τῆς Βορείου Ἠπείρου. 

Τὸ παρὸν ἄρθρο γράφεται γιὰ τὴν στάση τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν αὐτοῦ του τόπου. Αὐτῶν, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ὁραματιστές, ἐμπνευστὲς καὶ μπροστάρηδες στὸν ἀγώνα ἑνὸς λαοῦ ποὺ ἀγωνίζεται ἐδῶ καὶ χρόνια μόνος καὶ λησμονημένος νὰ ὑλοποιήσει τὸ ὄνειρο τῆς δικῆς του δικαίωσης.

Νὰ μιλήσει κανεὶς γιὰ τὴν ἐκκωφαντικὴ ΑΠΟΥΣΙΑ τῆς ἑλληνικῆς κυβέρνησης; Ποῦ ἦταν ὁ συχνὸς ἐπισκέπτης τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ συμπαραστάτης τῶν Βορειοηπειρωτῶν, γνωστὸς βουλευτὴς Ἰωαννίνων τοῦ ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ποῦ ἦταν τέλος πάντων ἕνας ἐκπρόσωπος τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδας; Γιὰ ποιὰ χώρα, γιὰ ποιὰ ἰδέα θυσιάστηκε ὁ Ἀριστοτέλης Γκούμας; Ποιὰ σημαία, μὲ εὐθύνη τῶν διοργανωτῶν τῆς ἐκδήλωσης, σκέπαζε τὴν προτομή του; Τόσο ἀπασχολημένα ἦταν τὰ στελέχη τῆς κυβέρνησης πού δὲν βρέθηκε οὔτε ἕνας, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ, νὰ παραστεῖ; Ἢ τί νὰ ποῦμε γιὰ τὸν πρέσβη μας στὰ Τίρανα καὶ τὸν πρόξενό μας στὸ Ἀργυροκάστρο; Ἡ παρουσία χαμηλόβαθμου στελέχους τῆς πρεσβείας μας ἦταν ἀρκετὴ γιὰ νὰ δηλώσει στοὺς χειμαζόμενους Ἕλληνες τὴν στιβαρὴ παρουσία τῆς μητέρας Ἑλλάδας; 

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, πῶς νὰ σχολιάσει κανεὶς τὴν ΣΙΩΠΗΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ τῶν προέδρων τοῦ Κ.Ε.Α.Δ. καὶ τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ; (Γιὰ τὸ MEGA δὲν χρειάζεται νὰ ποῦμε τίποτα. Ἀπουσίαζε παντελῶς!...) Δὲν αἰσθάνθηκαν τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπευθύνουν λόγια παρηγοριᾶς στοὺς γονεῖς τοῦ Ἄρ. Γκούμα; Δὲν ἐνιωσαν τὸ βάρος τῆς εὐθύνης ὡς ΗΓΕΤΕΣ τοῦ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ νὰ ἀπευθυνθοῦν στοὺς δοκιμαζόμενους καὶ διωκόμενους συμπατριῶτες τους καὶ νὰ τονίσουν τὴν ἀνάγκη γιὰ ἀγώνα καὶ γιὰ διεκδίκηση τῶν δικαιωμάτων τους; Δὲν εἶδαν τὸ βουβὸ κλάμα τῆς μητέρας τοῦ Ἀριστοτέλη καὶ τὸ διαπεραστικὸ βλέμμα τῶν μαυροντυμένων καὶ ὀργισμένων παλικαριῶν τῆς Χειμάρρας;

Ὅσα ἐρωτήματα κι ἂν ἀπευθύνουμε θὰ μείνουν ἀναπάντητα. Γιατί, δυστυχῶς, στὶς μέρες μας, μέρες πνευματικῆς πενίας καὶ ἐθνικῆς ἀτολμίας, μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν ΗΡΩΕΣ σὰν τὸν ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΓΚΟΥΜΑ ἀλλὰ δυστυχῶς ΕΚΛΕΙΠΟΥΝ οἱ ΗΓΕΤΕΣ ποὺ θὰ σηκώσουν ἕναν σκλαβωμένο λαὸ ἀπὸ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν σκλαβιὰ καὶ θὰ τοῦ δείξουν τὸ δρόμο τῆς ΘΥΣΙΑΣ, τῆς ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ καὶ τῆς ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ.

Α.Σ.