ΜΗΝΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗΣ ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Ἀνδρέα τὸν 15Αὔγουστο στὴν Ἀγρυπνία τῆς Ἱ.Μονῆς Μολυβδοσκεπάτου

Σ' αὐτὸ τὸ πανάρχαιο Μοναστήρι τῆς Μολυβδοσκέπαστης, ποὺ συγκέντρωνε πάντοτε πολλοὺς προσκυνητὲς, καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἄρχισε νὰ τελεῖται  Ἀγρυπνία συστηματικὰ ἀπὸ τὰ νεώτερα χρόνια, καὶ συγκεκριμένα τὸ 1969 ἐπὶ τῆς Ἀρχιερατείας τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυροῦ Σεβαστιανοῦ.  Στὴν ἀρχὴ ἦταν μικρὸς ὁ ἀριθμὸς τῶν πιστῶν ποὺ ἐρχόταν νὰ ἀγρυπνήσουν. Ὅμως, χρόνο μὲ τὸν χρόνο, ἄρχισαν νὰ συρρέουν πλήθη χριστιανῶν, ὄχι μόνον ἀπὸ τὴν ἀκριτική μας ἐπαρχία, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλες περιοχὲς τῆς πατρίδας μας. Καὶ ἦταν συγκινητικὸ νὰ βλέπει κανεὶς ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας καὶ τάξεως νὰ προσεύχονται καὶ νὰ προσπίπτουν στὴν χάρη τῆς Παναγίας μας. Καὶ θὰ ἔλεγα αὐτὸ ποὺ καὶ ἄλλοτε ἔχω ἐπισημάνει, ὅτι ὁ Σεβαστιανὸς εἶναι ἐδῶ, εἶναι ἀνάμεσά μας, προεξάρχων τῆς Ἀγρυπνίας καὶ τῆς Πανηγύρεως καὶ συμπροσεύχεται μαζί μας γιὰ τὰ πολλὰ καὶ δισεπίλυτα προβλήματα ποὺ μᾶς ταλαιποροῦν.

                Ὅμως, ἡ ἀναφορά μας στὸν ἀείμνηστο Σεβαστιανό φέρνει στὴ μνήμη μας καὶ τὰ ἐθνικά μας προβλήματα. Γιατὶ ἕνας ἐπὶ πλέον λόγος ποὺ ὁ μακαριστὸς Ἱεράρχης εἶχε καθιερώσει τὴν ἀγρυπνία αὐτή ἦταν, πέραν τῆς προσευχῆς καθ' ἑαυτήν, καὶ ἡ ἀναφορὰ στὰ θέματα ποὺ ἀπασχολοῦσαν τὴν Πατρίδα μας καὶ γενικότερα τὸ ἔθνος. Κι' αὐτὸ γιατὶ πίστευε ἀκράδαντα αὐτὸ ποὺ ἦταν πίστευμα τῆς χιλιόχρονης αὐτοκρατορίας, μέχρι καὶ τὴν ἐποχή μας, ὅτι δηλ. ἡ Παναγία ἦταν καὶ εἶναι ἡ Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγός. Ἐκείνη ποὺ μὲ τὴν πανίσχυρη σκέπη της, ὄχι μόνο προστάτευσε τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ τῆς χάρισε τὶς περίλαμπρες ἐκεῖνες νίκες, οἱ ὁποῖες δημιούργησαν τὸ ἔπος - θρῦλος τοῦ 1940. Καὶ τότε μέν ὀ ἀείμνηστος Ἱεράρχης ἑστίαζε τὴν προσοχὴ καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του κυρίως στὸ Βορειοηπειρωτικό, διότι ὁμολογουμένως ἡ κατάσταση σ' αὐτὸ τὸ κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἦταν φοβερὴ ἀπὸ κάθε ἔποψη καὶ μάλιστα ἀπὸ θρησκευτική, ἀφοῦ οἱ Ἐκκλησίες εἶχαν κλείσει ἤ γκρεμιστεῖ, ἤ εἶχαν μεταβληθεῖ σὲ στάβλους, σὲ λέσχες ἤ κινηματογράφους. Οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ ἱερεῖς εἶχαν ἀποσχηματιστεῖ ἤ ἐξοριστεῖ ἤ καὶ δολοφονηθεῖ, ὁπότε οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν καὶ πέθαιναν χωρὶς τὶς εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι ὁ Σεβαστιανὸς καλοῦσε τὸ λαὸ νὰ ζητήσει τὶς πρεσβεῖες τῆς Κυρίας Θεοτόκου γιὰ "τοὺς δεινῶς χειμαζομένους Βορειοηπειρῶτες".

                Κι ἄς μὴν ξεχνοῦμε, ὅτι ὑπῆρχαν τότε κάποιοι, ποὺ λοιδοροῦσαν καὶ εἰρωνεύονταν  τὸν ἀγωνιστὴ Ἱεράρχη λέγοντας "ἄ... χάνει τὸν καιρό του μὲ τὶς προσευχές, γιατὶ τὸ ἀπάνθρωπο κομμουνιστικὸ καθεστὼς τοῦ μισέλληνα καὶ αἱμοσταγοῦς δικτάτορα Ἐνβὲρ Χότζα  ἦταν ἀκλόνητο καὶ ἀνίκητο", ἔλεγαν.  Ἀλλὰ ἐκεῖνος ἐπέμενε νὰ ζητάει τὴν βοήθεια τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ στὸ τέλος οἱ ἐξελίξεις, ποὺ ἦταν ραγδαῖες καὶ ἀπροσδόκητες, τὸν ἐδικαίωσαν, ὥστε οἱ πολέμιοί του νὰ ὁμολογοῦν ὅτι "πράγματι εἶχε δίκαιο ὁ Σεβαστιανός". Ἔτσι γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ ἀποδείχθηκε ἡ ἀκατανίκητη δύναμη τῆς προσευχῆς καὶ πέρα γιὰ πέρα ἀληθινὸς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ : "Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσεται · κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν". Νὰ προσεύχεσθε θερμὰ καὶ ἡ  πόρτα τῆς θείας παντοδυναμίας  θὰ σᾶς ἀνοίξει καὶ τὰ δίκαια αἰτήματά σας ὁ Κύριος θὰ τὰ ἰκανοποιεῖ.

                Ὅμως, πέρασαν ἀπὸ τὸτε πολλὰ χρόνια. Καὶ ὅπως λέει μιὰ παροιμία : «κύλισε πολὺ νέρο κάτω ἀπὸ τὶς γέφυρες». Ἄλλα γεγονότα ἦλθαν στὴν ἐπικαιρότητα : Τὸ Κυπριακό, τὸ Αἰγαῖο, ἡ Θράκη, τὸ Σκοπιανό, τὸ μεταναστευτικό, χωρὶς ἐννοεῖται τὸ Βορειοηπειρωτικὸ νὰ ἔχει χάσει τὸ ἐνδιαφέρον μας. Διότι μπορεὶ μὲν νὰ τακτοποιήθηκαν κάποια πράγματα, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸ ἄνοιγμα τῶν συνόρων καὶ ἡ ἐλευθερία τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἐν τούτοις, οἱ Ἀλβανοὶ μηχανεύονται μύριους τρόπους γιὰ νὰ φαλκιδεύονται τὰ δικαιώματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας. Ἔτσι οὔτε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ περιουσία ποὺ εἶχε ἁρπάξει αὐθαιρέτως καὶ βιαίως τὸ κομμουνιστικὸ καθεστὼς ἐπιστρέφουν, οὔτε τὴν Χειμάρρα, τὸ Ἀργυρόκαστρο, καὶ τὴν Κορυτσᾶ ἀναγνωρίζουν ὡς μειονοτικὲς ζῶνες, οὔτε τὶς ἰδιοκτησίες τῶν Βορειοηπειρωτῶν σέβονται, ἀφοῦ ἐγκαθιστοῦν σ' αὐτές Ἀλβανοὺς ἀπὸ τὸ Κόσσοβο, καὶ ἀκόμα δὲν ἐπιτρέπουν τὴν ἵδρυση Στρατιωτικοῦ Κοιμητηρίου στὴν Κορυτσᾶ, ἐνῷ κωλυσιεργοῦν  γιὰ τὴν συλλογὴ τῶν ὁστῶν τῶν ἀξιωματικῶν καὶ ὁπλιτῶν τοῦ Ἔπους τοῦ 40-41 στόν ὡραῖο καί κατανυκτικό χῶρο πού ἔχει δημιουργήσει ἡ Ἀρχιεπισκοπή μέσα, στήν περιοχή τῆς Κλεισούρας. Ἄς μή θεωρηθεῖ δέ περιττή καί ἡ ἀναφορά μας στούς περιβοήτους   «Τσάμηδες», διότι αὐτοί, παρά τό γεγονός τό ὅτι διέπραξαν ἀνήκουστα ἐγκλήματα στήν Θεσπρωτία, κατά τήν διάρκεια τῆς Ἰταλογερμανικῆς κατοχῆς 41-44, τώρα σηκώνουν θρασύτατα τό κεφάλι τους καί ὑποκινούμενοι, ὑπογείως, βεβαίως, ἀπό τήν ἀλβανική πολιτική ἐξουσία, ὀργανώνουν φεστιβάλ καί συλλαλητήρια διεκδικώντας καί τίς περιουσίες τους στήν Θεσπρωτία, ἐκεῖνες πού εἶχαν ἁρπάξει ἀπό τούς Ἕλληνες, καί τίς ὁποῖες πολύ ὀρθά εἶχε δημεύσει ἡ στρατιωτική Δικαιοσύνη μετά τό τέλος τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τέλος, στήν γείτονα, ὑπάρχει ἔντονο τό ὄνειρο τῆς «Μεγάλης Ἀλβανίας», ἡ ὁποία θά περιλαμβάνει τήν Φλώρινα, τήν Καστοριά, τά Ἰωάννινα, καί ὁλόκληρη τήν Ἤπειρο μέχρι τήν Ἄρτα καί τήν Πρέβεζα. Αὐτά πρέπει νά τά ξέρουμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, καί νά μήν ἐφησυχάζουμε, διότι ὁ ἐφησυχασμός εἶναι ὅ,τι χειρότερο γιά τά ἐθνικά θέματα, καί ἰδιαίτερα γιά τό Βορειοηπειρωτικό. Τό χειρότερο ὅμως, στήν περίπτωση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ, εἶναι ὅτι στούς κόλπους τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς μειονότητος τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἔχει ἐκδηλωθεῖ ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό ἕνας διχασμός πού τίποτε τό καλό δέν προοιωνίζεται. Ἀπό τό Δελβινάκι, μέ τή εὐκαιρία τῶν Ἐκδηλώσεων γιά τόν ἀγώνα τῆς Αὐτονομίας καί γιά τό Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας, τόν περασμένο Μάϊο πού εἴχαμε τίς Ἐκδηλώσεις, ἀπηύθυνα καί φέτος, ὅπως καί πέρυσι, δραματική ἔκκληση γιά ἐθνική ἑνότητα. Μέχρι στιγμῆς, ὅμως, δέν διαφαίνεται κάποιο θετικό ἀποτέλεσμα. Γί αὐτό προσεύχεσθε ἐκτενῶς, ἀδελφοί μου, νά φωτίσει ὁ Θεός καί ἡ Παναγία τόν Βορειοηπειρωτικό Ἑλληνισμό, νά καταλάβει, καί προπαντός νά ἐφαρμόσει, αὐτό πού σημείωνε ὁ ἀοίδιμος Μητροπολίτης Σεβαστιανός στήν περιλάλητη διαθήκη του :  «Ἰσχύς ἐν τή ἑνώσει».

                Ἀλλά, ὅπως ἤδη ἀναφέραμε, ὑπάρχουν καί ἄλλα ζητήματα πού ἀπασχολοῦν τό ἔθνος. Πρῶτον εἶναι τό Κυπριακό. Τριάντα ὀκτώ (38) χρόνια τώρα ὁ Ἀττίλας πατάει τό 38% τοῦ Κυπριακοῦ ἐδάφους περιφρονώντας προκλητικά τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε., ἐνῶ καί ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, στήν ὁποία ἀνήκει καί ἡ Κύπρος, παρακολουθεῖ χωρίς νά μπορεῖ - καί θά πῶ πιθανῶς καί νά μήν θέλει - νά τερματιστεῖ ἡ τουρκική κατοχή στήν ἑλληνική μεγαλόνησο. Τώρα τελευταία, μάλιστα, μετά τήν δημιουργία τῆς Κυπριακῆς Α.Ο.Ζ. (Αὐτόνομης Οἰκονομικῆς Ζώνης) ἡ Τουρκία ἐξαπολύει ἀπειλές καί φοβέρες, παριστάνοντας τόν χωροφύλακα τῆς ἀνατολικοῦ μεσογείου.

                Δεύτερο θέμα εἶναι τό Σκοπιανό. Οἱ Σκοπιανοὶ ποὺ διεκδικοῦν τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας, ἔχουν στήσει ἀνδριάντες τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τοῦ Φιλίππου, τοῦ πατέρα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, καὶ συνεχῶς προκαλοῦν τὴν Ἑλλάδα, ἔχοντας πάντοτε ἀλυτρωτικὲς βλέψεις γιὰ τὴν Θεσσαλονίκη καὶ γιὰ τὸ Αἰγαῖο. Τὸ πρόβλημα τῆς ὀνομασίας δὲν φαίνεται ἐπὶ τοῦ παρόντος νὰ λύνεται, ἀφοῦ ἡ Σκοπιανὴ ἡγεσία συνεχίζει νὰ παρουσιάζεται ἀδιάλλακτη. Εὐτυχῶς, μέχρι στιγμῆς, ἡ Πατρίδα μας κρατάει σταθερὴ θέση στὴν γειτονικὴ καὶ προκλητικὴ χώρα.

                Τρίτο θέμα εἶναι τὸ Αἰγαῖο. Τὶς προάλλες τουρκικὸ πολεμικὸ πλοῖο ἔφτασε ἀνενὀχλητο (σημειῶστε τὴν λέξη ἀνενόχλητο) μέχρι τὴν Εὔβοια. Οἱ γείτονές μας ὅλο καὶ παραβιάζουν τὸν θαλάσσιο καὶ ἐναέριο ἐθνικό μας χώρο. Εἶναι, ὅμως, μεγάλη εὐλογία γιὰ τὴν Ἑλλάδα τὸ γεγονός ὅτι διαθέτει ἀεροπόρους μὲ γενναῖα καρδιά. Καὶ εἶναι ἄξια τὰ γενναῖα αὐτὰ παιδιά, οἱ πιλότοι τῆς Ἀεροπορίας μας, ποὺ παίζοντας καθημερινῶς τὴν ζωή τους «κορώνα -γράμματα» ἀναχαιτίζουν τοὺς θρασεῖς τούρκους συναδέλφους τους καὶ κρατᾶνε ὄχι μόνο ἀκέραια τὰ σύνορά μας, ἀλλὰ καὶ τὸ γόητρο τῆς Ἑλλάδος ψηλά. Καὶ εἶναι ντροπὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα νὰ κόβει τοὺς μισθοὺς ἀπὸ αὐτὰ τὰ παλληκάρια, τὰ ὁποῖα διασώζουν, ὅπως εἶπα, καὶ τὴν ἀκεραιότητα τῆς Πατρίδος μας καὶ τὸ κῦρος τῆς Ἑλλάδος. Εἶναι ντροπή, χίλιες φορὲς ντροπὴ γιὰ τὴν ἡγεσία τοῦ τόπου. Ἀπόψε λοιπόν, ἄς ἀφιερώσουμε λίγη ὥρα νὰ προσευχηθοῦμε γιὰ τοὺς ἥρωες τῶν αἰθέρων, παρακαλῶντας τὴν Παναγία νὰ τὰ προστατεύει αὐτὰ τὰ παιδιά καὶ νὰ τὰ φυλάει στὸ δύσκολο καὶ τόσο ὑπεύθυνο ἔργο τους. Καὶ ὄχι μόνο ἀπόψε, ἀδελφοί μου, ἀλλὰ καὶ πάντοτε νὰ προσευχόμαστε καὶ γιὰ τοὺς ἀεροπόρους μας ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλα τὰ στρατευμένα παιδιὰ τῆς ἑλληνικῆς μας πατρίδος, ποὺ ὑπηρετοῦν στὸ στρατὸ ξηρᾶς καὶ στὸ ναυτικό.

                Τέταρτο καὶ τελευταῖο θέμα ἡ Θράκη. Πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Διδυμοτείχου  Ὁρεστιάδος καὶ Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος σὲ ἐκτενῆ ἀναφορὰ τους περιέγραψαν μὲ τὰ μελανότερα χρώματα τὴν κατάσταση στὴν περιοχὴ τοῦ Ἕβρου, ἡ ὁποία βιώνει κατὰ τὸν ποιὸ δραματικὸ τρόπο τὴν ἐγκατάλειψη τοῦ κράτους ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ἐνῷ πρόσφατα καὶ οἱ τέσσερεις Μητροπολῖτες τῆς Θράκης, οἱ προαναφερθέντες καὶ ἄλλοι δύο, μὲ ἔγγραφο ποὺ ἔστειλαν στὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καὶ στὸν Πρωθυπουργὸ κ. Παπαδῆμο, διαμαρτυρήθηκαν ἐντόνως γιὰ τὴν τροπολογία ποὺ εἶχε προωθηθεῖ στὴ Βουλή, παραμονὲς τῶν Ἐκλογῶν, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία οἱ Μουσουλμάνοι τῆς Θράκης ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὸ πρόστιμο γιὰ τὰ αὐθαίρετα σὲ ποσοστὸ, - πόσο νομίζετε ; - 80% !!! Καὶ πρόσθεταν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Θράκης. Ἡ ἀπαράδεκτη αὐτὴ καὶ ἀντισυνταγματικὴ τροπολογία ἔρχεται νὰ γκρεμίσει ὅλα ὅσα τώρα ἐπὶ δεκαετίες χτίζουμε στὴν ἀκριτικὴ Θράκη, ἡ ὁποία μὲ ὄχι λίγη προσπάθεια ἔχει καταστεῖ πρότυπο συνύπαρξης χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων. Ἐὰν αὐτὴ ἡ τροπολογία βρεῖ ἐφαρμογὴ τότε χάνεται κάθε αἴσθηση ἰσονομίας καὶ ἰσοπολιτείας. Σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ἡ κομματοκρατία καταβαράθρωσε τὴν ὑπόληψη τοῦ Ἕλληνα καὶ βύθισε τὴν οἰκονομία στὰ τάρταρα καὶ τὸν λαὸ στὴν ὁλοένα καὶ περισσότερο διογκούμενη ἐξαθλίωση, ἀντὶ γιὰ πολιτικὲς δικαιοσύνης καὶ ἀλληλεγγύης, οἱ κρατοῦντες περνοῦν νομοσχέδια ποὺ παγιώνουν τὰ αἰσθήματα τῆς ἀδικίας μὴ ἀναλογιζόμενοι τὶς συνέπειες καὶ μάλιστα σὲ μιὰ εὐαίσθητη καὶ ἀκριτικὴ περιοχή, ὅπως ἡ Θράκη μας. Καὶ ἔπειτα ; Ἔπειτα ἔχεις τὸν Τοῦρκο Ἐξωτερικῶν τὸν πολὺ κ. Νταβούντογλου νὰ κατηγορεῖ τὴν Ἑλλάδα ὅτι δῆθεν κακομεταχειρίζεται τὴν τουρκικὴ μειονότητα. Δὲν τὴν λέει, ὅμως, μουσουλμανική, τουρκικὴ τὴν ὀνομάζει. Καὶ ἀπὸ ἐδῶ «ἄκρα τοῦ τάφου σιωπή». Τὶ νὰ πεῖ κανείς ; «Σημεῖα τῶν καιρῶν» εἶναι αὐτά.

                Ἐδῶ, ὅμως, ἀδελφοὶ, θέλω νὰ σᾶς κάνω μία ἐκ βαθέων ἐξομολόγησή μου. Ὅταν ἐδιάβασα τὰ δύο αὐτὰ ἔγγραφα τῶν Ἀρχιερέων ποὺ διακονοῦν στὸν εὐαίσθητο χῶρο τῆς Θράκης, πρὸ στιγμὴν μὲ κατέλαβε μελαγχολία καὶ ἀπογοήτευση. Εἶπα στὸν ἑαυτό μου. Μὰ ἐὰν ἡ Πολιτεία ἀδιαφορεῖ τόσο κραυγαλέα γιὰ τὴν Θράκη, τότε τὶ νὰ περιμένεις ἐσὺ νὰ κάνει καὶ γιὰ τὴν δική σου Ἐπαρχία ; Ἀλλὰ ὅμως, αὐτὸ πρὸ στιγμὴν. Γιατὶ μετὰ ἔκανα κάποιες δηλώσεις καὶ εἶπα στοὺς κρατοῦντες : - Κύριοι, μὲ τὸ νὰ καταργεῖται τὴ μία ὑπηρεσία κατόπιν τῆς ἄλλης, ἐδῶ, στὸ Πωγώνι καὶ στὴν Κόνιτσα, δολοφονεῖτε τὴν ἀκριτικὴ Ἑλλάδα. Αὐτὸ κάνετε. Καὶ εἶναι σὰν νὰ μᾶς λέτε. Μαζέψτε τα, ἀφεῖστε τὴν ἀκριτικὴ Ἐπαρχία καὶ ἐλᾶτε στὶς πόλεις.

                Τότε, λοιπόν, ὕψωσα τὰ μάτια μου στὸν οὐρανό, καὶ παρεκάλεσα τὸν Θεὸ καὶ τὴν Παναγία νὰ μὴν μᾶς ἀφήσει, νὰ μὴν μᾶς ἐγκαταλείψει, ἀλλὰ νὰ γίνει βοηθὸς καὶ σκεπαστής. Γιατὶ ἄν οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐγκαταλείπουν, ὁ Θεὸς καὶ ἡ Παναγία εἶναι γεγονὸς δὲν μᾶς ἀφήσουν ποτέ. Καὶ αὐτὸ ποὺ σᾶς λέω τὸ πιστεύω ἀκράδαντα. Καὶ σᾶς τὸ βεβαιώνω μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς μου, ὅτι ἡ ὁμοθυμαδῶν σημερινὴ- ἀποψινὴ προσευχὴ θὰ φέρει εὐλογία, καὶ θὰ δώσει χάρη γιὰ νὰ ἀναζωπυρώσει τὴν φλόγα τῆς ἀγάπης γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν Πατρίδα μας, ἰδιαίτερα τῶν νέων ἀνθρώπων, ποὺ εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ σήμερα καὶ ἡ ἐλπίδα τοῦ αὔριο.

                Ἀδελφοί, χρόνια πολλὰ καὶ καλὰ σὲ ὅλους. Ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία νὰ σᾶς εὐλογοῦν, νὰ σᾶς στηρίζουν καὶ νὰ σᾶς ἁγιάζουν. Ὁ Θεὸς μαζί σας νὰ εἶναι.