Ύμνος για τη Δερόπολη το νέο βιβλίο του Δημήτρη Β. Παππά

Πολύγραφος ο Ελληνοδιδάσκαλος, ο Καθηγητής της Ελληνικής Γλώσσας, Δημήτρης Β. Παππάς. Μας ξαφνιάζει με τις κατά σειρά εκδόσεις νέων του βιβλίων. Παρά την προχωρημένη του ηλικία. Παρά τον κόπο και τις δυσκολίες. Είναι, όμως, το χόμπι του. Είναι ο αναβρασμός, που κουβαλάει μέσα του και θέλει να ξεθυμάνει. Είναι οι μνήμες, που τον ιριδίζουν και θέλει να τις αποτυπώσει. Μα πάνω απ’ όλα είναι η αγάπη για την λατρεμένη του γενέτειρα, το Κλεισάρι, και την χιλιοτραγουδισμένη του Δερόπολη, που τον ωθούν να πλάσει στίχους, να τους κάνει ύμνους.  Έτσι που, το μεγαλύτερο μέρος των σελίδων του, στα δώδεκα πρώτα βιβλία του, τις αφιερώνει στην αγαπημένη του γενέτειρά, το Κλεισάρι, στην λατρεμένη του Δερόπολη.

Το δέκατο τρίτο, στη σειρά βιβλίο του: «Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΕΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ», είναι ολοκληρωτικά αφιερωμένο στη  Δρόπολη και στους άξιους κατοίκους της. Τα πεζά του: «Ο ερευνητής και μελετητής Ν. Μυστακίδης, για τη Δρόπολη», «Σύντομη περιγραφή της Πάνω Δρόπολης», «Αρχαιολογικά της Κάτω Δρόπολης», «Τα σχολεία επί Τουρκοκρατίας, στη Δρόπολη», «Η Δρόπολη προπύργιο του Χριστιανισμού», «Τα σπουδαιότερα πανηγύρια της Δρόπολης», «Η Μονή «Δρυάνος», στη Δρόπολη», «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και οι προφητείες Του για τη Δρόπολή»… μαρτυρούν όλους τους ερεθισμούς: σκέψεις, συναισθήματα, χαρές, λύπες…, που κουβαλάει μέσα του και θέλει να τις αποτυπώσει, να τις προβάλλει, για να μείνουν έτσι χαραγμένες, για τους νυν και τους αεί.

Αυτό, όμως, που είναι το αποκορύφωμα, είναι το 555-στιχο ποίημά του: «Γενέτειρά μου Δρόπολη». Το ποίημα αυτό είναι  η μνεία, είναι ο Ύμνος για τη Δρόπολη.

Το ποίημα του Κανταρέ «Πού να ερευνήσω τις ρίζες σου, ω Κόμμα!», χαρακτηρίστηκε, για τον καιρό του, ως μνεία, ως ύμνος. Το ίδιο και  το ποίημα του άλλου γνωστού, μεγάλου ποιητή, Αγκόλι, για το Ντεβόλι. Το ποίημα του Δημήτρη Παππά, ξεπερνά τους ύμνους των δύο μεγάλων αυτών ανδρών. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:    

Ποιος Δρόπολη σε γνώρισε από κοντά

και δεν απόλαυσε τη χάρη σου, την ομορφιά.

Ποιος βρέθηκε σε μέρη ζηλευτά σου 

και δεν εθαύμασε τη λεβεντιά σου.

Ποιος επισκέφτηκε το σπιτικό σου

και δεν απόρεσε με το νοικοκυριό σου.

Ποιος διάβασε την πλούσια  Ιστορία σου

και δεν εκτίμησε  το κύρος, την αντρειά σου.

Ποιος ξένος ήρθε στις γιορτές, στα πανηγύρια σου

και δεν ευφράνθηκε απ’ τους χορούς και τα τραγούδια σου.

Ποιος επισκέπτης πάει σε μοναστήρι ή εκκλησιά σου

και δεν επίστεψε, δε λάτρεψε τα ιερά ιδανικά σου.

Ποιος εμελέτησε τους άξιους, σοφούς προγόνους σου

και δε συμπάθησε αυτούς, εσένα και τους γόνους σου…

ΔΑΣΚΑΛΕ Δημήτρη, σε ευχαριστούμε!  Όχι μόνον οι Δροπολίτες. Όλοι μας.

Βαγγέλης Παπαχρήστος