Λάλει και μη σιωπήσης», Μητροπολίτα Ἀνδρέα

Πλῆθος κόσμου, ἐπισήμων, πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν ἀρχῶν κατέκλεισε τὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ Κονίτσης τὴν παραμονὴ καὶ ἀνήμερα τῆς Ἑορτῆς 23 καὶ 24 Αὐγούστου. Ἡ στρατιωτικὴ μπάντα καὶ τὸ ἄγημα συνόδευσαν τὴν Ἱερὰ εἰκόνα καὶ τὸ Ἅγιο Λείψανο τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ ἕως τὴν πλατεῖα τῆς Κονίτσης, ὅπου μετὰ τὶς καθιερωμένες δεήσεις ὁ Ποιμενάρχης Σεβασμιώτατος Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας ἀπηύθυνε τοὺς ἑξῆς λόγους:

        « Μέσα στὴν παγκόσμια ἀναστάτωση ποὺ ἔχει προκαλέσει ἡ δεινὴ οἰκονομικὴ κρίση, ἡ ὁποία πλήττει καὶ τὴν Πατρίδα μας, ἡ ἱερὰ μνήμη τοῦ Ἱερομάρτυρος Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἔρχεται νὰ ἀπαλύνει τὴν ἀγωνία καὶ τὰ ποικίλα προβλήματά μας, ἀλλὰ καὶ νὰ γεμίσει κουράγιο καὶ ἐλπίδα στὶς ἀποσταμένες μας καρδιές.

        Γιατὶ πράγματι ὁ Ἅγιός μας ἐπαναλαμβάνει μαζὶ μὲ τὸν Προφητάνακτα Δαβίδ, ὅτι «διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν». Ὅταν ἔλεγε τὸν προφητικὸ αὐτὸ λόγο ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἡ Τουρκοκρατία καὶ ὅσα τὴν ἀκολουθοῦσαν, ἡ φτώχεια, ὁ φόβος, ὁ τρόμος, ἡ ποικιλόμορφη καταπίεση καὶ οἱ ἐξισλαμισμοί, βρισκόντουσαν στὸ ἀποκορύφωμά τους. Καὶ ὅμως, στὴν καρδιὰ τοῦ Ἁγίου μας ἐφάνταζε γεγονὸς χειροπιαστὸ ἡ ἀποτίναξη τῆς δουλείας γιατὶ ἦταν ἡ πίστη, ἡ δυνατὴ πίστη, ποὺ τὸν ἔκανε νὰ βλέπει τὰ μελλούμενα σὰν παρόντα. Εἶναι αὐτό, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, μία ὑπόμνηση, μία παρακίνηση πρὸς ὅλους τοὺς σημερινοὺς Ἕλληνες, νὰ μὴν λιποψυχήσουμε, νὰ μὴν ἀπογοητευθοῦμε ἀπὸ τὶς ὅποιες δυσκολίες μᾶς περικυκλώνουν, ἀλλὰ νὰ τὶς ἀντιμετωπίζουμε μὲ ἀκράδαντη τὴν πίστη στὸν Κύριό μας, ὅτι θὰ ἔλθουν οἱ καλοὶ καιροὶ, καὶ θὰ ξαναβρεῖ τὸ χαμόγελο τῆς αἰσιοδοξίας ἡ Χώρα μας». 

         Εἶναι δὲ μεγάλη χαρὰ καὶ τόνωση πνευματικὴ ἡ παρουσία Ἱεραρχῶν ποὺ ἐλάμπρυναν τὶς ἑορταστικές αὐτὲς ἐκδηλώσεις» Ὁ Μητροπολίτης Κονίτσης ἀναφέρθηκε στοὺς Μητροπολίτες Ξάνθης καὶ Περιθεωρίου Παντελεήμων, τόν Καστορίας Σεραφείμ, τόν Αὐλῶνος Χριστόδουλος, τόν Θηβῶν καὶ Λεβαδείας Γεώργιος, τόν Παροναξίας Καλλίνικος. Ἐπαίνεσε τὸν Μητροπολίτη Ξάνθης γιὰ τὶς ἐνέργειες ποὺ κάνει στὴν εὐαίσθητη περιοχὴ τῆς Θράκης σχετικὰ μὲ τὴν ἀπόδοση τοῦ χρηματικοῦ ἐπιδόματος τοῦ 3ου τέκνου στὶς χριστιανικὲς οἰκογένειες. Μιλώντας γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Μητροπολίτου Καστορίας, «τοῦ πάντοτε καλοῦ γείτονα» ἀναφέρθηκε στὶς δύο θρυλικές μορφὲς τῆς νεότερης ἱστορίας ποὺ σελαγίζουν στὴν Μητρόπολη Καστορίας, τοῦ Μητροπολίτου Καστορίας Γερμανοῦ Καραβαγγέλη καὶ τοῦ Μακεδονομάχου Παύλου Μελᾶ. Κάνοντας ἀναφορὰ στὸν Μητροπολίτη Αὐλῶνος διευκρίνησε ὅτι ὁ ἴδιος προτιμεῖ νὰ τὸν ἀποκαλεῖ Μητροπολίτη Κορυτσᾶς διότι γιὰ τὴν Κορυτσᾶ εἶχε ἐκλεγεῖ, ἄλλο τὸ ὅτι δὲν κατορθώθη νὰ πάει. Γιὰ τὸν Μητροπολίτη Θηβῶν καὶ Λεβαδείας εἶπε ὅτι ἔχει ὁ ἱεράρχης αὐτὸς καὶ ἕναν τόπο μὲ μνῆμες ὀδυνηρές. Εἶναι τὸ μαρτυρικὸ Δίστομο, ποὺ στὶς 10 Ἰουνίου τοῦ 1944 τὰ ναζιστικὰ στρατεύματα κατοχῆς τὸ ἔκαναν στάκτη, σκοτώνοντας μὲ τὸν πιὸ βάρβαρο τρόπο 300 περίπου κατοίκους ἀπὸ σὲ διπλάσιους ἀριθμὸ κατοίκους ποὺ εἶχε τότε. Τὸ Δίστομο ἔχει κάνει προσφυγὲς γιὰ ἀποζημιώσεις καὶ ἔχει πανηγυρικῶς δικαιωθεῖ ἀπὸ τὰ ἰταλικὰ δικαστήρια. Μέχρι τώρα, ὅμως, ἡ Γερμανία ἀρνεῖται τὸ πιὸ στοιχειῶδες αὐτὸ χρέος της, ἐνῷ συχνὰ - πυκνὰ ἡ Καγκελάριος της ξέρει νὰ μᾶς κουνάει τὸ δάκτυλο καὶ νὰ ἀποκαλεῖ τοὺς Ἕλληνες φυγόπονους καὶ ἀπαταιῶνες. Ἀλλὰ τὶ νὰ τῆς πεῖ κανείς. «Στὸ σπίτι τοῦ κρεμασμένου δὲν μιλᾶνε γιὰ σχοινί». Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι τὸ Δίστομο θὰ κερδίσει τὸ δίκαιο αἴτημά του κάτι ποὺ τὸ εὐχώμεθα ὁλόψυχα στὸν Ἅγιο Θηβῶν. Ἀναφερόμενος στὸν Σεβασμ. Μητροπολίτη Παροναξίας κ. Καλλίνικο ἔκανε λόγο γιὰ τὰ δύο μεγάλα προσκυνήματα καὶ Μοναστήρια ποὺ βρίσκονται στὴν Μητροπολιτική του περιφέρεια, τῆς «Ἑκατονταπυλιανῆς» καὶ τῆς «Λογγοβάρδας», ποὺ στὸ τελευταῖο ἔζησε καὶ ὁ περίφημος πνευματικός Φιλόθεος Ζερβάκος. 

        Ἀφοῦ εὐχαρίστησε ὅσους συνετέλεσαν στὴν λαμπρὴ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τελειώνοντας προσέθεσε καὶ τὰ ἑξῆς βαρυσήμαντα:

        «Θὰ σᾶς πῶ τώρα κάτι, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, διότι τὸ εἶπα καὶ στὴν Ἀγρυπνία τῆς Μολυβδοσκέπαστης. Κάποιοι θέλουν νὰ φιμώσουν ὅσους Ἱεράρχες μιλοῦν καὶ γιὰ  τὰ ἐθνικὰ θέματα. Ἐγὼ τοὺς ἀπαντῶ: Δὲν θὰ πάψω, σὺν Θεῷ, νὰ ἀγωνίζομαι καὶ νὰ ὁμιλῶ μὲ τὶς μικρές μου δυνάμεις γιὰ τὴν προκοπὴ αὐτοῦ τοῦ τόπου καὶ γιὰ τὰ ἐθνικά μας ζητήματα. Ὅσο καὶ ἄν κάποιοι προσπαθοῦν ἤ ἐπιθυμοῦν νὰ φιμώσουν ὅσους Ἱεράρχες μιλοῦν γιὰ τὰ θέματα τοῦ Ἔθνους, δηλώνω ὅτι μόνον ὁ θάνατος θὰ μοῦ κλείσει τὸ στόμα. Ἀλλοιώτικα δὲν θὰ τὸ κλείνω ποτέ. Θὰ μιλάω καὶ θὰ φωνάζω.  (Χειροκροτήματα) Γιατὶ τὸ λέω αὐτό; Διότι ἀκούω τὴν προτροπὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ λέει: «Λάλει καὶ μὴ σιωπήσεις». Νὰ μιλᾶς καὶ νὰ μὴν σταματήσεις νὰ ὁμιλεῖς. Γι’ αὐτὸ, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ, ζητῶ τὶς προσευχὲς ὅλων σας.

        Ἀδελφοί, Χρόνια Πολλά, Ἅγια, Ἀγωνιστικὰ καὶ Εὐλογημένα. Ὁ Θεὸς μαζί σας νὰ εἶναι».

        Στὴν συνέχεια ἡ Λιτανεία κατέληξε στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ, ὅπου ἔγινε ἡ Ἀπόλυση καὶ διανεμήθηκε ἡ ἀρτοκλασία.

Χ. Παρατηρητής